Klankkasten en strijkstokken.

Toen ik 4 was, zat ik op muziekles. Om de zoveel weken leerden we een nieuw muziekinstrument bespelen. Ik heb djembé, piano, triangel en viool gespeeld. Door het laatste instrument heb ik besloten om alt-viool te spelen. Veel mensen horen het verschil niet tussen een alt en een normale viool, maar eigenlijk is het heel simpel om te horen. Op het moment dat de snaren op de juiste manier geraakt worden, heb je bij de alt donkere volle tonen. Op het moment dat je bij een viool op de juiste manier raakt komt er nog steeds hoog gekras uit. 

Oké, vooruit, viool is ook zeker een prachtig instrument. En zeker niet de makkelijkste. Je vingers in onmogelijke bochten wringen, om die ene toon te kunnen halen. Ondertussen een strijkstok op en neer bewegen. Luisteren of de noten niet vals zijn. En noten lezen natuurlijk. Maar als je dan eindelijk wel de juiste noot raakt, en de noot daarop ook, en de rest van het nummer zo mooi zuiver speelt, dan is het al het eelt op je vingers zeker waard. 

Ik heb tien jaar lang alt gespeeld. Elke maandag, na school, was ik met een rechthoekige kist op m'n rug op weg naar de muziekschool. Maar op een gegeven moment ging het ondanks de mooie muziek toch vervelen. Waarschijnlijk omdat ik, doordat ik niet genoeg oefende, niet de noten maakte die ik wilde maken. Dat het spelen van de ellenlange stukken niet ging zoals het moest frustreerde me mateloos. En ondanks dat ik normaal niet snel opgeef, heb ik toen mijn alt-viool neergelegd, en ben ik gestopt. 

Nu, 6 jaar later, heb ik twee nichtjes die viool spelen. De oudste is nu 12, en speelt een stuk beter dan ik ooit heb gedaan. Ontzettend frustrerend, maar het is echt mijn eigen schuld. Op de momenten dat het qua muziek maken moest, had ik niet genoeg doorzettingsvermogen. 

Tussendoor heb ik een jaar zangles gehad, en waar het kan ben ik niet bang om in keihard zingen uit te barsten (was het leven maar één grote musical). Ik zeg niet dat het goed zingen is, maar ik vind het heerlijk om te doen. Soms vraag ik me nog wel af hoe het zou zijn geweest als ik door was gegaan met alt-viool spelen. Of als ik in ieder geval vaker geoefend had, of het dan leuker was geweest. 

Wie weet pak ik ooit nog de kleine klankkast en strijkstok op. En zal ik eindelijk de sterren van de hemel spelen. Voor nu mijmer ik nog even weg bij de muziekstukken van Mozart, Pachelbel, Handel en Bach...