Maar zoals ik al zei; ik ben geen kenner, en dat maakt me ook een erg makkelijke wijndrinker. Ik vind het heus niet erg als jij voor een avondje gezellig-op-de-bank-kletsen-en-wijn-slobberen met letterlijke slobber wijn van de AH van nog geen drie euro aan komt zetten (Slobber wijn is van die wijn de je weg klokt alsof het limonade is). Geloof alleen niet wat er op het etiket staat. AH wijn van nog geen drie euro is niet fris en fruitig, lekker bij een stukje vis. AH wijn van nog geen drie euro is niet vol van smaak, lekker bij de pasta, of een stukje vlees in de zomer. Vies is het niet, hoor. Zoals ik al zei, ik ben geen kenner, maar ik kan me nog wel inleven in al die fijnproevers die inwendig (ook best vaak uitwendig) schreeuwen dat de smaak niet uitgesproken genoeg is. Volgens mij past de frisse, fruitige substantie die witte wijn moet voorstellen namelijk ook prima bij pasta of vlees. En vice versa.
Er is alleen één plek waar ik toch elke keer weer de fout in ga om wijn te bestellen. In de kroegjes waarvan je weet dat je dat eigenlijk niet daar moet doen. Waar je beter een biertje kan bestellen. En voor mij is dat best moeilijk, want ik ben tótaal geen bier drinker. Behalve in de zomer, op het terras. En dan het liefst bier uit Mexico, met een limoenpartje in de hals van de fles. Of die ene met de rode vruchten smaak. Heerlijk.
-En nu hoor ik alle échte bierdrinkers in- en uitwendig schreeuwen. 'DAT IS GEEN ECHT BIER!'
Wijn in de donkere kroegjes, die zijn pas echt slecht. Zelfs voor een leek zoals ik is dat duidelijk. Je zal mij nooit romantiserend horen praten over die ene zomerse dag op dat terras bij dat typische Amsterdamse kroegje waar ze wijn op de tap hadden die na 5 slokken ondanks alles best lekker was. De sfeer zat er goed in dus wat maakte die goedkope wijn nou uit? Nee, want 'De eerste slok' is al foute boel. Een soort zurig, zoete smaak terwijl je toch echt een droge witte had besteld. En die eeuwige dorst na elke slok. En niet zozeer de kater, maar de knallende koppijn, wat eigenlijk een voorbode van de kater is, die na twee wijntjes al de kop op komt zetten, doet mij meestal de das om.
Toch houd ik van wijn. Ontzettend veel. Vooral omdat er zo verschrikkelijk veel verschillende soorten zijn. Je bent altijd bezig met nieuwe smaakjes ontdekken. Tenzij je de wijn van de AH neemt, natuurlijk.
